Anatomia Esbatu: Taniec
Taniec Kręgu lub Taniec Stożka wykonuje się w celu wzbudzenia mocy oraz po to, by skupić zbiorową energię grupy. Używamy rozszerzonej wersji Runy Czarownic, dołączając krótką kierowaną medytację by wspomóc przepływ energii, oraz zakończenie, które podkreśla jedność grupy. Taniec wciąga wezwane przez nas energie żywiołów do centrum kręgu i miesza je ze sobą, aby połączone mogły stanowić podstawę dla naszej pracy. Kiedy śpiewamy i poruszamy się razem w tańcu, nasze głosy, ruchy i energie magiczne zaczynają się harmonizować, równoważyć i mieszać. Gdy moc wzrasta w czasie właściwej Runy Czarownic, wyobrażamy sobie energię płynącą najpierw ruchem kolistym przez dłonie trzymających się tancerzy, a później stopniowo zaczynającą się poruszać do wewnątrz kręgu i w górę, by utworzyć stożek ("Stożek Mocy"), który przy ostatnim okrzyku "IO PAN!" jest wysyłany, by urzeczywistnił cel, który mu wyznaczyliśmy.
Często nie ustalamy wyraźnie celu dla Stożka. Zgodnie z tradycją grupy energia zużywana jest standardowo na budowanie astralnej Świątyni, lub na wzmocnienie świadomości grupowej (jako istoty w pewnym stopniu niezależnej od rzeczywistych członków grupy). Według niektórych tradycji aby wyzwolić Stożek, uczestnicy rytuału padają na ziemię; my wyrzucamy ramiona w górę by obwieść kształt Stożka i skupiamy się na jego wierzchołku. Po uwolnieniu energii Stożka uznajemy jedność, jaką chwilowo osiągneliśmy, i potwierdzamy naszą gotowość do dalszego uczestniczenia w pracy podczas rytuału.
W Księdze Prawa (jednym z tradycyjnych pism wiccańskich, napisanym prawdopodobnie przez Geralda Gardnera, czasem określanym jako 'Nakazy'; nie ma ona związku z książką Aleistera Crowleya pod tym samym tytułem) napisano, "Z miłością i czcią w swoich sercach wzbudzą moc ze swoich ciał by dać moc Bogom". Jest to dość ciekawe, zważywszy na to, że przy większości działań magicznych używanie w ten sposób energii swojego ciała to szczególnie zły pomysł. Jednak w przypadku Tańca Stożka, wzbudzona moc faktycznie wydaje się pochodzić z ciał tancerzy, przynajmniej do pewnego momentu. Należy koniecznie pamiętać, że pobiera się energię jedną ręką, równocześnie przesyłając ją na zewnątrz drugą; takie postępowanie tworzy przepływ energii, który jest zrównoważony i możliwy do utrzymania, bez wyczerpania twoich osobistych zasobów. Tak, jak w przypadku każdej pracy magicznej - nie próbuj popychać energii, po prostu pozwól jej płynąć w tym kierunku, w którym chcesz. Taniec Stożka działa nie wyczerpując uczestników z powodu kolistej ścieżki przepływu energii: używamy energii naszych ciał by utworzyć pętlę, która wywołuje odpowiedź w postaci pływu energii wznoszącego się z Ziemi poprzez środek naszego stożka. W ten sposób nasza własna moc zostaje powiększona przez moc Ziemi. Gdy krąg się zacieśnia, wzbudzony przepływ energii staje się bardziej skupiony. Podczas wyzwalania Stożka daj odpłynąć energii; spróbuj zrobić wyraźną przerwę i uwolnić się od związku z tą mocą. Pomyśl o wypuszczeniu strzały z łuku; od momentu puszczenia cięciwy, strzała porusza się ze swoją prędkością wzdłuż toru jaki dla niej został wymierzony, a jakiekolwiek dalsze trzymanie jej może tylko przeszkodzić jej w locie. Spróbuj wysłać moc poprzez podobne oderwanie.
Pokrewnym rodzajem tańca rytualnego jest Taniec Spirali lub Taniec Spotkania. Rozpoczyna się go tańcem w kręgu. Następnie wyznaczony przewodnik tańca puszcza rękę osoby przed sobą i zaczyna zawijać krąg do wewnątrz, tworząc spiralę. Kiedy osiąga środek kręgu, robi ostry zwrot i zaczyna odwijać spiralę. Po rozwinięciu spirali tancerze będą odwróceni twarzą na zewnątrz kręgu i będą poruszać się lewoskrętnie. Później, jeśli to potrzebne, spirala może zostać z powrotem "przewinięta", i w ten sposób tancerze powrócą do stanu początkowego. Taka spirala jest symbolem śmierci i odrodzenia. Ten rodzaj tańca silniej oddziaływuje na poczucie osobistej przemiany; kiedy mijasz środek spirali, możesz zazwyczaj wyczuć wyraźną zmianę energii wewnątrz siebie.
Tradycja mówi, że czasem używano bicza do pobudzenia tancerzy, szczególnie podczas wielkich festiwali na świeżym powietrzu, lub przy wykonywaniu trudnego zadania. Może mieć to jakiś związek z używaniem rzemieni z koźlej skóry do wywoływania ekstatycznego szału u starożytnych obchodzących ryty dionizyjskie.