Adler, Margot, Drawing Down the Moon, 2d ed. 1985.
Dobry przegląd odmian Czarownictwa i innych religii neopogańskich we współczesnej Ameryce.
Farrar, Janet & Stewart, Eight Sabbats for Witches, 1981.
Dość kompletny przewodnik po podstawowych rytuałach Gardneriańskich i Aleksandryjskich, z tradycyjnymi słowami.
Farrar, Janet & Stewart, The Witches' Way, 1981.
Zawiera treść i omówienie większości Gardneriańskiej i Aleksandriańskiej Księgi Cieni, oraz rytuały inicjacji.
Gardner, Gerald, Meaning of Witchcraft, 1959.
Przeważnie omówienie podstawowych motywów z dodatkiem długich historycznych dygresji średnio odnoszących się do tematu. Zawiera Legendę Zstąpienia Bogini.
Ginzburg, Carlo, Ecstasies (Storia Notturna), 1989, tłumaczenie angielskie 1991.
Szerokie omówienie kulturowych korzeni sabatu średniowiecznych czarownic, które śledzi rozprzestrzenianie się i zadziwiającą trwałość motywów w folklorze poprzez kontynenty, kultury i tysiąclecia.
Johns, June, King of the Witches, 1969.
Biografia Alexa Sandersa, założyciela nazwanej po nim Aleksandriańskiej Tradycji Czarownictwa. W dodatku zawarto pełen tekst Aleksandriańskiej Księgi Prawa, bardzo zbliżonej do Garnderiańskich Nakazów, a mylnie określonej jako Księga Cieni.
Leland, Charles Godfrey, Aradia, or the Gospel of the Witches, 1899.
Wywiady z toskańską czarownicą z XIX wieku; źródło części tradycyjnego Pouczenia Bogini.
Murray, Margaret, The Witches' God, 1931.
Ta praca teoretyczna, której naukowość stoi pod znakiem zapytania, wpłynęła na Gardnera i innych ludzi odtwarzających pogaństwo. Ogólny zarys przedstawionego w tej książce Sabatu jest wyraźnie podobny do tego używanego w obecnym Czarownictwie.
Randolph, Vance, Ozark Superstitions, 1947.
Głównie dziwne wierzenia ludowe; zawiera krótki, lecz niezwykle interesujący opis procesu inicjacji w jakąś odmianę dziedzicznego Czarownictwa.
Rose, Elliot, A Razor for a Goat, 1989.
Krytyka prac Murray, omawiająca dostępne świadectwa historyczne mówiące o średniowiecznym czarownictwie. Rose dowodzi, że jakiś rodzaj średniowiecznego kultu czarownic istniał, ale jego ciągłość była wielokrotnie zakłócana prześladowaniami i każde nowe pokolenie musiało odtwarzać "tradycję" przy użyciu ogólnie dostępnych ludziom wykształconym materiałów.
Starhawk, The Spiral Dance, 1979.
Trochę bardziej spontaniczne podejście do rytuału Rzemiosła, które zachowuje jednak podstawową strukturę czarownictwa. Prawdopodobnie ta właśnie książka miała największy wpływ na wygląd czarownictwa amerykańskiego.
Valiente, Doreen, Rebirth of Witchcraft, 1989.
Historia początków współczesnego Czarownictwa spisana przez Kapłankę, która stworzyła większość liturgii będącej obecnie w powszechnym użyciu.

Patrz też


Copyright © 2023 Katarzyna "_3Jane" Olszewska
Powered by Cryogen
Theme based on Lotus by KingMob